Afwassen

Afwassen

Als enige vrouwelijke deelnemer binnen ons gezin, heb ik mij voorgenomen om  mijn zonen klusjes in huis te laten verrichten. Want het zal toch niet  zo zijn dat ik, met een schort om en een hoofddoek om mijn bezwete hoofd, me rot ren in en om huis, terwijl mijn zonen languit op de bank liggen te chillen. Ondenkbaar!  Ik ga er wel vanuit dat ik bij mijn zonen moet blijven aangeven wat er van ze wordt verwacht. Ze zullen klusjes niet uit zichzelf gaan verrichten,ook niet als ze in de puberteit zitten of jongvolwassen zijn. Vorig jaar heb ik een lijst gemaakt met allemaal pictogrammen van klusjes. Alle zonen dekken elke dag een keer de tafel. Dit werd op de weekplanning vermeld. Wanneer er een klusje gedaan moet worden roep ik één van mijn zonen en vertel wat er moet gebeuren. Bijvoorbeeld glas naar de glasbak brengen, grasmaaien, stofzuigen van de garage etc. Was het even lastig, dan gingen we naar de lijst met klusjespictogrammen.  Dan werd het duidelijk, want het stond op de klussenlijst.

Als een van mijn zonen bij mij stond terwijl ik met de was bezig was, gaf ik aan dat  hij de was in de wasmachine mocht stoppen. En wat is er mooier dan het wasmiddel  in machine te doen en vervolgens op het startknopje te drukken. En dan door het raampje van de wasmachine kijken hoe het water er langs sijpelt en dat de trommel gaat draaien. Zo waren wij bezig met de klusjes in huis.

Nu in het nieuwe schooljaar, zijn er meer klusjes bij gekomen. Waaronder het afwassen. Wij zijn een gezin zonder afwasmachine.  Als je afwast staat er behoorlijk veel schone vaat, te wachten tot het wordt afgedroogd. Door de verscheidenheid (bestek, pannen, glas enz.) ziet het er chaotisch uit en lijkt het in kinderogen behoorlijk veel.

Nu heb ik het zo geregeld dat ze zoveel stuks afwassen als ze oud zijn, dat betekent dat de jongste 6 dingen afdroogt, de middelste 8 en onze oudste zoon  10 . Dit is overzichtelijk. We hebben het twee weken vol gehouden en nu komen er op hun verjaardag cijfer er steeds 2 bij. Is het gelijk een reken- sommetje. Zo drogen ze spelenderwijs meer af en hoeft deze moeder minder te doen. En wordt het een gezamenlijk onderdeel van het huishouden. Hele kleine overzichtelijke stapjes werpen zijn vruchten af.

Wie weet lig ik straks op de bank met mijn voeten op tafel. En zijn mijn zonen druk met allerlei klusjes in huis.

zondag ochtend

In een gezin met 3 opgroeiende zonen van 6, 8 en 10 jaar behoort uitslapen voor deze moeder tot de verleden tijd. Echter wanneer ik geen conflicten hoor en het is rustig in de woonkamer, dan draait deze moeder zich nog een keer om. En geniet ik van mijn bed en de rust in huis. Met name dat laatste. Waarom ik hier zo van geniet is het feit dat mijn zoontjes lekker (met elkaar) aan het spelen zijn. Ze begrijpen elkaar en hebben geen last van elkaar. Het is duidelijk en voorspelbaar. Ik benoem dit zo omdat twee van mijn zoontjes een autistische beperking hebben. Zij hebben een ander verwerkingssysteem, waardoor ze langer nodig hebben om de informatie die binnenkomt te verwerken. Sociale vaardigheden, empatisc h vermogen en communicatie moeten worden aangeleerd . Dit kost tijd (training)en heel veel geduld. Maar wat is deze moeder ontzettend trots op haar zonen. Zo ook deze ochtend. Met een goed gevoel ging ik naar de woonkamer. En wat zag ik tot mijn schrik. De hele vloer lag vol met speelgoed. Heel veel kleine lego, ‘k neks en dino’s. Maar met fantastische bouwwerken. In één woord geweldig. Ze hebben heerlijk naast elkaar gespeeld. Ik vuurde met één en al complimenten op hen af, en dan die stralende gezichten!

Eén van mijn zoontjes is zintuiglijk ingesteld en kan door middel van voelen zijn prikkels beter verwerken. Zeker wanneer hij overprikkeld is. Om eventuele problemen te voorkomen, moesten ze van mij al het losse speelgoed opruimen en de gebouwen laten staan. Iedereen kreeg van mij een concrete opruimopdracht, waardoor de chaos van het losse speelgoed overzichtelijk voor hen werd. Want waar moet je anders als eerste mee beginnen? Al het speelgoed heeft zijn eigen bak. De jongste moest de lego- poppetjes en de dino’s in de daarvoor bestemde bakken doen. Mijn middelste zoon moest alle losse ‘k neks in de bak doen. Doordat de kleine onderdelen door zijn handen gleden, kon hij ook zijn prikkels verwerken. Zo vingen we 2 vliegen in 1 klap. En mijn oudste zoon ruimde alle lego op en stapelde alle bakken op elkaar. Opgeruimd staat netjes. Uiteraard hebben we alles op de foto gezet.
Een goed begin van een fijne zondag.