Verslaggevers in spé

Elke avond kijk ik samen met mijn zonen het jeugdjournaal om 18.45 uur. Ik vind het belangrijk dat mijn zonen iets mee krijgen van wat er in de wereld gebeurt. En de klapper van het jeugdjournaal is “het weer”. Maar voordat wij elke avond zijn gaan kijken, was ik even zoekende hoe ik dit moest aanpakken. Want om heel eerlijk te zijn, interesseert het mijn twee zonen met autisme, helemaal niet wat er zich in de wereld afspeelt. Ik accepteerde dat in eerste instantie. Zo zat ik dus elke avond met mijn oudste zoon jeugdjournaal te kijken. Zijn twee broertjes speelden om ons heen. Ze waren een stoorzender voor ons en wij kregen maar weinig van het journaal mee. Dat kan toch niet de bedoeling zijn? Dus deelde ik mee dat wij allemaal elke dag zouden kijken. Dat werd mij niet in dank afgenomen. Maar na 1 week werden de protesten minder. En 2 weken later stoppen ze zelf met spelen en delen ze mij mee dat het jeugdjournaal begint. Ik zit tussen mijn twee jongste zonen in, want wanneer een onderwerp hen niet interesseert, wordt het algauw kliertijd. En gaan ze stoeien. Horen mijn oudste zoon en ik nog niets. Dus zeg ik dat wij bij het jeugdjournaal onze monden dicht houden om alles goed te kunnen horen. Maar als een onderwerp echt hun aandacht heeft wordt het wel heel erg moeilijk om je mond dicht te houden.  Zoals bij het weer. Mijn oudste zoon ziet in 1 seconde op de weerkaart wat voor weer het de volgende dag gaat worden en benoemt dit tegelijkertijd met weerman/weervrouw. Mijn jongste zoon hoort dan helemaal niets meer, omdat hij het lastig vindt om uit alle geluiden het belangrijkste eruit te filteren en dat te horen. Hij werd dan heel boos, omdat hij het nog niet had gehoord. Dus we gaan pas praten als de eindtune van  het jeugdjournaal wordt ingezet. Met als gevolg dat iedereen alles heeft gehoord en de volgende morgen wordt mijn man tijdens het ontbijt op de hoogte gebracht van de belangrijkste gebeurtenissen. En ze kunnen op school meepraten. Denk maar eens aan de vermissing van de twee broertjes, die het hele land bezig hield. Of de kroning van onze nieuwe koning. Of de gifgas aanslag in Syrië. Of de aankomst van Sinterklaas. Met als afsluiter “het weer”.