Sinterklaas

Sinterklaas.

Wat een spanningen hebben we de afgelopen dagen in huis gehad. Want Sinterklaas komt in het land. Het Sinterklaasjournaal begint al zes dagen voor aankomst met het verslag over de reis van de Goedheiligman en zijn Pieten. Klokslag 18.00 uur zitten mijn 3 zonen elke avond voor de TV. Dit is het eerste jaar dat met name de 2 jongste helemaal in het verhaal zitten en alles meekrijgen. Hun leefomgeving wordt steeds groter, met alle gevolgen van dien.

De middelste zoon heeft de eerste nachten in zijn onderbroek geplast. Dus wij laten hem voor 22.30 uur even plassen. Dan gaat de rest van de nacht wel goed. En onze jongste zoon is een enorme stuiterbal en ‘trekt’ de hele dag door aan zijn broers met vele interacties en irritaties als gevolg. De eerste dagen werd ik hier niet bepaald vrolijk van. Maar dan breekt de grote dag aan en komt  (als het goed is) Sinterklaas in Nederland. Om 12.00 uur zitten 3 jongetjes strak naast elkaar op de bank. Iedereen heeft kriebels in zijn buik.  Onze traditie is dat wij dan onze lunch voor de tv op mogen eten en wat voor een lunch. Ik maak dan allemaal lekkere hapjes. En de tafel is rijkelijk gevuld met gehaktballetjes, poffertjes, sandwiches, mini pizza’s,  gevulde wraps, komkommers en cherrytomaatjes.  De jongens gaan dan op hun knietjes voor de tafel zitten. En dat is dan smullen geblazen. Het blijft stil en je hoort alleen maar het geluid van de tv. Met name de middelste zoon geniet hier op en top van. Hij houdt van dit kneuterige. Als Sinterklaas in binnengehaald en de uitzending is afgelopen, gaan de jongens spelen en ik ga opruimen. Ondertussen lopen de spanningen behoorlijk op. Maar dan gaan we op de fiets naar de stad om Sinterklaas hier in te halen. Iedereen heeft een zak mee om pepernoten in te doen. We zoeken een rustig plekje op.  Gelukkig komt Sinterklaas er aan en hoeven we niet te wachten. De kinderen krijgen van de diverse Pieten pepernoten. We besluiten om alles maar in 1 zak te doen en thuis alles te verdelen. Hier sla ik voor mijn middelste zoon tot groot verdriet heel veel stappen over en hij snapt er niets meer van. Ik heb hem niet voorbereid en ik ga veel te snel. Hij kan het niet zo snel verwerken en dat met alle prikkels!  En dat begrijp ik. Gelukkig kan ik hem afleiden met de Pieten en Sinterklaas die eraan komt. Wanneer de optocht voorbij is, gaan wij ook weer direct naar huis. Mijn middelste zoon wilt nu weten wat er gaat gebeuren met die zak met pepernoten. Die zak was ook nog in eerste instantie van hem. En dan is delen wel heel lastig. Ik blijf rustig en vertel tijdens het fietsen wat we thuis gaan doen. Hij is het hier niet mee eens. En dat blijft ook zo. Zelfs als we aan tafel zitten met een beker warme chocolademelk. Ik verdeel de pepernoten en doe zijn pepernoten weer terug in het zakje. En dan is het goed. Mijn zoon ontspant zich. Er is weer rust en overzicht in zijn hoofd. De jongens eten lekker hun pepernoten op.

Uit ervaring weet ik dat we het beste vanavond ook de schoen kunnen zetten. Dat haalt namelijk een heleboel spanning weg bij de jongens als er de volgende dag daadwerkelijk een cadeau inzit. Het is ook altijd speelgoed. Op het planbord heb ik voor de jongens met pictogrammen inzichtelijk gemaakt wanneer ze de schoen mogen zetten. Dit is helemaal goed en er is ook geen gezeur over.

Sinterklaas is nu een paar dagen in het land en de spanning neemt af. Gelukkig stelt mijn middelste zoon interessante vragen, waardoor ik hem in de loop van het volgend jaar het hele grote mensen geheim kan vertellen. Ik ga er nog maar eens flink van genieten, ondanks de spanningen.